Ομοιοπαθητική

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Είναι μια εναλλακτική μέθοδος θεραπείας που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν ολοκληρωμένη οντότητα που περιλαμβάνει τη διανοητική, ψυχική και σωματική πλευρά του ατόμου.

Η ομοιοπαθητική βασίζεται σέ ένα θεμελιώδη νόμο, τον νόμο της ομοιότητας ο οποίος συνδυάζεται με μία τεχνική, την απειροελάχιστη αραίωση, και ένα σύνολο φυσικών αρχών που συνθέτουν μία πρωτότυπη αντίληψη για τον άρρωστο και την αρρώστια του. Για να θεραπευθεί ο άρρωστος με την ομοιοπαθητική μέθοδο πρέπει να πάρει την ουσία που είναι ικανή να προκαλέσει σε ένα υγιές άτομο τα ίδια συμπτώματα. 

Για να εφαρμόσουμε σωστά τον νόμο της ομοιότητας πρέπει να παρατηρήσουμε τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής και να εντοπίσουμε την ουσία που είναι ικανή να προξενήσει τα ίδια συμπτώματα σε έναν υγιή.

Ένα παράδειγμα του παραπάνω είναι όταν σε τσιμπήσει μια μέλισσα, διαπιστώνεται τη δημιουργία ενός κοκκινωπού πρηξίματος στην περιοχή και ενός τσουχτερού καψίματος. Αν βάλουμε τοπικά μία ζέστη κομπρέσα το ενόχλημα αυτό θα γίνει πιο έντονο. Αν αντίθετα δοκιμάσουμε κρύα κομπρέσα θα υπάρξει ανακούφιση.
Κάθε φορά λοιπόν που πιθανόν συναντάμε παρόμοια βλάβη δηλαδή ροδόχρωμο πρήξιμο, αίσθηση τσουχτερού καψίματος που ελαττώνεται με το κρύο ακόμα και αν δεν προηγήθηκε τσίμπημα μέλισσας το σκεύασμα που δίνουμε είναι ομοιοπαθητικό παρασκεύασμα από μέλισσα(το όμοιο στο όμοιο). Αυτός ο νόμος είναι καθολικός επιβεβαιώνεται κάθε φορά που καταφεύγουμε σε αυτόν με τον σωστό τρόπο. Η φυσική ασθένεια (αυτή που αισθάνεστε και από την οποία θέλετε να θεραπευθείτε) υποχωρεί σταδιακά χάρη στην τεχνητή ασθένεια που οφείλεται στην ουσία που είναι ικανή να προκαλέσει τα ίδια συμπτώματα.
Ο νόμος της ομοιότητας και της απειροελάχιστης ποσότητας δένουν αρμονικά μεταξύ τους, γιατί κοινή τους αφετηρία είναι η φυσική αντίληψη του ανθρώπου και των ασθενειών του. Αυτό που ενδιαφέρει τον ομοιοπαθητικό ιατρό είναι ολόκληρος ο άνθρωπος, το συγκεκριμένο άτομο που εξετάζει, αυτό του οποίου ακούει τις προσωπικές αντιδράσεις, αυτό που θεραπεύει. Για αυτό στην ομοιοπαθητική οι θεραπείες είναι εξατομικευμένες. Δεν υπάρχει ρουτίνα. Ο νόμος εφαρμόζεται πάντα, αλλά ή εφαρμογή του πρέπει να καθορίζεται ανάλογα με την κάθε ειδική περίπτωση.

 Ιστορία της Ομοιοπαθητικής

Η ομοιοπαθητική αναπτύχθηκε από τον πρωτεργάτη της ιατρό Samuel Hahneman πριν 200 έτη περίπου, ο οποίος είχε διαβάσει σχετικές αναφορές στον Ιπποκράτη με το γεγονός ότι τα “όμοια μπορούν να θεραπεύσουν τα όμοια”, γράφοντας “similia similibus curentur” δηλαδή ότι για να θεραπευτεί ο άρρωστος με τη μέθοδο της ομοιοπαθητικής πρέπει να πάρει την ουσία που είναι ικανή να προκαλέσει σε ένα υγιές άτομο τα ίδια συμπτώματα. Από ολιστικής ιατρικής άποψης, ο κάθε ασθενής είναι άτομο μοναδικό και θέλει ιδιαίτερη θεραπεία και αξιολόγηση.

Ο Σαμουήλ Χάνεμαν(1755-1843) συνέλαβε την ιδέα της ομοιοπαθητικής μετά από ένα πείραμα με κινίνη, στο οποιο υπέβαλε ο ίδιος τον εαυτό του. Η Κινίνη ήταν γνωστή στην Ευρώπη από το 1640 για την αποτελεσματικότητα της κατά του πυρετού. Μια μέρα του 1790 Ο Χάνεμαν πήρε αυτό το φάρμακο ενώ ήταν απόλυτα υγιής. Ήθελε να δει τι μπορεί να προκαλέσει η κινίνη σε ένα υγιες άτομο. Σε λίγο ένιωσε με έκπληξη να του ανεβαίνει ο πυρετός, ένας πυρετός ο οποίος ήταν ανάλογος με αυτόν που καταπολεμά αυτό το φάρμακο(ελονοσία).

Ήταν για αυτόν μία τεράστια έκπληξη και κατάλαβε ότι βρισκόταν εμπρός σε μία μεγαλοφυή ανακαλυψη. Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι αυτό δεν έγινε από μονο του, είχε διαβάσει στον Ιπποκράτη κάτι σχετικό με το γεγονός ότι ΤΑ ΟΜΟΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΟΥΝ ΤΑ ΟΜΟΙΑ. Στον Χάνεμαν όμως οφείλουμε την συστηματική διερεύνηση αυτής της ιδέας, την καταγραφή των συμπτωμάτων που προκαλεί η λήψη διαφόρων ουσιών στον υγιή και την επαλήθευση του γεγονότος ότι μπορούν να θεραπεύσουν τον άρρωστο που παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα. Προς το τέλος την ζωή του, Ο Χάνεμαν είχε εγκατασταθεί στο Παρίσι. Η ακαδημία της ιατρικής ζήτησε από τον Γκιζω, υπουργό του Λουδοβίκου Φίλιππου να απαγορεύσει την ομοιοπαθητική. Ο Γκιζω έδωσε ως απάντηση< <Ο Χανεμαν είναι σοφός μεγάλης αξίας. Η επιστήμη πρέπει να είναι για όλους. Αν η ομοιοπαθητική είναι μία χιμαιρα η ένα σύστημα χωρίς αξία, θα σβήσει από μόνη της. Αν είναι αντίθετα μια πρόοδος, τότε θα διαδοθεί όποια μέτρα κι αν πάρουμε. Αυτό η ακαδημία οφείλει να το εύχεται περισσότερο απ’ οτιδήποτε αλλο, γιατί η αποστολή της είναι η πρόοδος της επιστήμης και η ενθάρρυνση τών ανακαλυψεων.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΤΕ ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Πρώτον, γιατί είναι μια μέθοδος φυσική, μη επεμβατική. Δεύτερον, είναι εύκολη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αφήσετε το περιεχόμενο της κάψουλας να λιώσει στο στόμα σας. Τρίτον, είναι ουσιαστικά αβλαβής σε περίπτωση που δεν έχει δοθεί το κατάλληλο φάρμακο, δε θα σας προκαλέσει βλάβη. Τέταρτον, είναι οικονομική. Το κόστος της κάψουλας ή του χαπιού είναι ελάχιστο, της τάξης του ενός ευρώ ή και λιγότερο. Τέλος δε, είναι ελπιδοφόρα. Όταν εφαρμοστεί σωστά στηρίζει τις δυνάμεις του οργανισμού να αντιδράσει και παράγει, πολλές φορές μόνιμα αποτελέσματα. Η ομοιοπαθητική δε φοβάται τις ασθένειες, το μόνο που απαιτείται είναι υπομονή για να αξιολογηθούν τα θαυμάσια αποτελέσματα της στις περισσότερες περιπτώσεις.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

Είναι φαρμακευτικά σκευάσματα υπό τη μορφή: σταγόνων, κοκκίων, καψουλών, χαπιών, σφαιριδίων και αλοιφών. Παρασκευάζονται από υπεύθυνα εργαστήρια και φαρμακευτικές εταιρείες, που ελέγχουν επιστημονικά όλες τις διαδικασίες παραγωγής τους. Διατίθενται από συγκεκριμένα φαρμακεία που έχουν τη σήμανση πώλησης ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Συνταγογραφούνται από έγκυρους και έγκριτους ιατρούς. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα προέρχονται από το φυσικό περιβάλλον. Συγκεκριμένα από το φυτικό, το ζωικό και το ορυκτό βασίλειο και η δραστική τους ουσία είναι σε υπεραραιωμένη μορφή.

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ

Είναι ένας εκτεταμένος ιατρικός διάλογος που περιλαμβάνει, πέραν της ενδεχόμενης ιατρικά φυσικής εξέτασης, την ενημέρωση του ιατρού για τις παρακλινικές εξετάσεις και απαντήσεις, καθώς και του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς. Συνεχίζεται με μία σειρά ερωτήσεων που αφορούν τα διανοητικά, συναισθηματικά και σωματικά συμπτώματα, καθώς και πλήθος άλλων ερωτημάτων που αφορούν τον ασθενή, της έξεις και τις συνήθειες του. Η διάρκεια, κατά μέσο όρο, είναι περίπου 1 με μιάμιση ώρα. Η σχολαστικότητα των ερωτήσεων αφορά στην προσπάθεια του ιατρού να συλλέξει, όσο το δυνατόν, περισσότερες πληροφορίες με σκοπό να μπορέσει να βρει το κατάλληλο φάρμακο για την περίπτωση του. Πολλές φορές μερικές ερωτήσεις, μπορεί να φανούν ανούσιες, στις απαντήσεις τους όμως μπορεί να κρύβεται το μυστικό της επιτυχούς αντιμετώπισης του προβλήματος. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δείξετε υπομονή κι εμπιστοσύνη και σε χρόνια προβλήματα, λίγη παραπάνω καρτερία για την επάνοδο στη φυσιολογική κατάσταση.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΡΑΤΗ

Η ομοιοπαθητική είναι αναγνωρισμένη επίσημα από αρκετά κράτη στην Ευρώπη, π.χ. Αγγλία, Γερμανία, Βέλγιο, Αυστρία, Πορτογαλία και αρκετά άλλα, καθώς και στον υπόλοιπο κόσμο. Στην Ευρώπη υπάρχει η ECH (Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ομοιοπαθητική) καθώς και η παγκόσμια λίγκα για την ομοιοπαθητική LMHI (Liga Medicorum Homeopathica Internationalis). Στην Ελλάδα από το 1971 υπάρχει η Ε.Ε.Ο.Ι. (Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής)  η οποία είναι επίσημο μέλος των ανωτέρω οργανισμών,  έχει επίσης εκπροσώπηση στο Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο. Παρέχει υψηλού επιπέδου εκπαίδευση που αφορά μόνο ιατρούς. Άλλωστε η άσκηση της ομοιοπαθητικής είναι ιατρική πράξη και πρέπει να εκτελείται μόνο από ιατρούς με κατάλληλη εκπαίδευση και γνώση. Στην Ε.Ε.Ο.Ι έχω εκπαιδευτεί κι έχω την τιμή να είμαι τακτικό μέλος της.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Αφορά το κόστος της επίσκεψης στον ιατρό κατά την συνέντευξη που γίνεται. Η τιμή είναι όπως και σε οποιοδήποτε άλλο ιδιώτη ιατρό. Δεν υπάρχει σύμβαση με ασφαλιστικά ταμεία. Η επίσκεψη μπορεί να χρειαστεί να επαναληφθεί, αναλόγως της περίπτωσης, 3 με 4 φορές το χρόνο. Τα φαρμακευτικά σκευάσματα που θα χορηγηθούν είναι της τάξεως των λίγων ευρώ. Το δε αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές είναι εξαιρετικό.